چشمات افتاد تو نگاهم، دلمْ از جا کنده شد، با همون یه نگاهِ ساده، دنیام از نو زنده شد، هرچی گفتی اِشتباهه، دلِ من باور نکرد، بین من و تو این اِحساسو، هیچ‌کَسی پَرْ پَرْ نَکَرد، ......................... کورس ما شدیم عشقِ پنهونی هم، حَتی اگه نشیم یه روز  مالِ هم، دِلامونو دادیم به چِشمای هم، تا تَهِ دنیا آه ... می کشیم، با خیالِ هم

بهت نمیگم حسمو فقط سکوت میکنم هربار میگذری ازم تواوج، سقوط میکنم وقتی نگاهت میکنم چشمات، غرقم میکنه اصلا بفهمی عاشقم واسه تو فَرقم میکنه؟!

دلم تنگە و تو ازم دوری کی باعث این دلتنگیمە این فاصلە میون دستامون دلیل مرگ تدریجیمە ای کاش دنیابە عقب برگردە بازم شاهد خندەهات باشم این قصەی تلخ کی تموم میشە تاکی دورازتو وچشمات باشم

گفتم کی میای گلم گفتی آخر هفته خیلی وقته نیومدی دوری ازت برام سخته

بی تو شبام سرده، حال دلم زاره ، تو این خیابونا ، عطر تو می باره ، می خواهم فراموشت کنم اماّ ، دلم نمی ذاره ، .................... کورس بیا ببین بی تو، دنیا چه بی‌رحمه، چشمام پر از اشکه، قلبم پر از درده، من عاشقت بودم، باور نمی‌کردی، دور از تو این عاشق، مگه نفس داره

وقتی چشمام اُفتاد توی چشمات پرِ آرامش شد تَموم دنیام با تو هر لحظه یه حسِ تازه ست مثلِ بهاری که رسیده از راه تو شدی آرامشِ دلم تو همه رویای منی بی تو نفس کم میاره دلم با تو جَهان رنگِ تازه می‌گیره این عشق نمی‌میره، تا آخرِ دنیام

تو منو کشتی و ،له کردی قلب و زیر پا.. رد شدی ازم، حتی نکردی بم یه نیم نگا.. یادتم رفت یکی ،پشت سرت میمیره که.. من شدم داغون سرش ،یکی اینو بهش بگه..

پلکای آرامش ... هی می پره بی تو ! هر نسخه ی تسکین ... دردآوره بی تو ! تا چشم می بندم ... چشماتو می بینم ! از خنده پا میشم ... با گریه می شینم ! سنجاق کردم رو ... ملافه عطرت رو! بوییدم از بر شد ... دل سطر سطرت رو! منگوله و مهر ِ ... شش دونگ ِ رویامی ! هم بند ِ زیبای ... زندون ِ دنیامی !

عرضم به حضورت..وصلم به حضورت.. از وقتی تورو دید..قلبم دیگه کوره.. نمیبینه کسی رو...از بس باتو جوره.. عرضم به حضورت..شدم بند وجودت..

داستان در مورد زنی جوان و بسیار زیبا به نام صوفی است که برای گذران تعطیلات به روستای بزرگ پسرعموی پدرش سفر می کند. او بسیار مهربان و مبادی آداب رفتار می کند بنابراین خیلی خوب می تواند در آنجا به کارهایش برسد و مطابق اهدافش پیش برود. صوفی در آنجا با مردی جذاب آشنا می شود و هر دو تا حدودی به هم علاقه مند می شوند اما چون هر دو درگیر ماجرای عمیق تری هستند، بنابراین بالاجبار به سمت منافع خود حرکت می کنند و ماجراهای دیگر....

مژه هات مث یه دریاس داشتن تو یه رویاس تو خیلی قشنگی آره آره تو ماهی برای این آدم بی ستاره

هرنفسی ک میکشم درد طغیان میکند این هستی تبدار را مرگ درمان میکند هجوم سایه های سوزناک در سرم عصیان میکند درگیر شومی شبم پس افتاب کی میرسد

ازت دورم نمیدونم کجای این شهر دلگیری کجا زیر غم بارون نم موهاتو میگیری چرا دستات دیگ احوال چشمامو نمیپرسه اخه عکست میگفت پلکای حیرونم پر بغضه

بزن استارت بریم پا روی گاز بریم دنده معکوس و از این شهر بی احساس بریم زندگی زجر هزار روزگار بی قرار دستای مردم شهر یا بوی فقر میده یا بوی دلار بگذار بگذره این روزهای بد من خسته ام از این دنیای سرد سرد

لم أجدْ الطريقَ، لكنَّ الأملَ لم يمتْ، بلْ هو في أعماقي، يشتعلُ من جديدٍ. (راه را نیافتم، اما امید نمرده است، بلکه در درون من است و دوباره شعله می‌کشد. كلُّ يومٍ يحملُ جديدًا، وعيناي تترقبُ الحقيقةَ التي تأتي. (هر روز چیزی جدید به همراه دارد، و چشمان من حقیقتی که می‌آید را منتظرند. إنني أسيرٌ في الطريقِ الذي ليس له نهاية، لكن في قلبي، أعلمُ أنني سأصلُ يومًا. (من در راهی که پایانی ندارد قدم می‌زنم، اما در دل خود می‌دانم که روزی به مقصد می‌رسم. عيني تدمعُ على الطريقِ الطويلِ، ولكن قلبي يبتسمُ في عمقِ الهمومِ. (چشمانم از راه طولانی اشک می‌ریزند، اما قلبم در عمق غم‌ها لبخند می‌زند. كلما غابت الشمسُ، وأظلمت السماء، أحسُّ بنورٍ خفيٍّ ينبثقُ من داخلِ روحي. (هرگاه خورشید غروب کند و آسمان تاریک شود، احساس می‌کنم نوری پنهان از درون روحم می‌جوشد. أبحثُ عن الطريقِ في المتاهاتِ، وأنا أعلمُ أنَّ الطريقَ في قلبي. (در پیچ‌وخم‌های زندگی به دنبال راه می‌گردم، اما می‌دانم که راه در دل من است.

معذرت اَگـه بـد بودم، تو دِلـت مثـلِ شـب بودم، گـُذاشتم عاشقم باشی، دَلیلِ حالِ بدت بودم ................... شَرمندتم، حَق با توئه، هرچی بگی پای توئه، کاری کَردم کِه صَد دَفِعه، بگی لَعنَت به عشقمون

ضربه های (ضربانِ) قلبِ من باز، دوباره بالا گرفته کی به جایِ من عزیزم، دستاتو حالا گرفته دِلو میسپارم به دستات با اینکه خیلی شکسته بیا برگرد نازنینم! درو هیچ کس روت نبسته ...

جهانم بی تو تاریکه...بزن کبریت ِ چشماتو! بذار تا حس کنم عطر ِ ِ...چه پنهون و چه پیداتو! تو مثل ِ آرزوهامی...همیشه دیر یا دوری! شبیه ِ این همه آدم...تو هم می گی که مجبوری!

می پیچه هر لحظه صدای خاطراتت تووی سکوت ساعت مونده رو دیوار حالم بده ،گیجم ،نمی تونم بخوابم تووی اتاقم پر شده از دود سیگار

لالا لالا دل ِ بی شیله پیله ! دل ِ تنهای بی ایل و قبیله ! لالا لالا دل ِ سرگرم ِ بازی ! به گردو دلخوش ِ گم کرده تیله!! لالا لالا. دل ِ خوش باور ِ من! غریب ِ توو وطن تنهاتر ِ من! لالا لالا در ِ وا رو به رویا یه عمری عاشق و بی دلبر ِ من!

هنوزم تو رو یادم هست نرفتی از دلم بیرون هنوزم یادِ تو اینجاست زیر این نم نمِ بارون نمی دونم تورو اما خودم دلتنگ اون روزام همون روزایی که با تو قشنگ میشد همه دنیام...

منم شبگردِ تنهایِ خیابونایِ بارونی که از سرمایِ تو سردم توو شبهایِ زمستونی بذار با تو هوایی شَم، توو این دنیایِ ویروونه خودم میخوام که راهی شَم تویه این راهه بی خونه

من نمی دونم چه جوری، تو شدی معنیه حرفام چه جوری عطرت می پیچه، تویِ غربتِ نفس هام منو درگیر خودش کرد، یه حس و حالِ قشنگی ....

نگاه فصل به صد چشم دل نواز شده نسیم می وزد وغنچه سرفرا زشده میان نم نم باران وشاخ برگ زمین ردای زرد به آغوش باغ  باز شده و زیده صبح خزان سمت  کوچه باغ چمن به فرش زرد طبیعت که هم طراز شده

سکوتم بغض یه دنیاس شکست خورده یی تنهاس تو رفتی ازت خبری نیس ببین یادت همین جاس مسیر دل برام پیداس نگاش زیبا همین جاس نبودی تو که ببینی شکستنم همین رنجاس

گفت رفیق چرا می خونی رپ گفتم به خدا ندارم دیگه توی زندگی هدف زندگیم یه جوری بد شده رفیق که همه دنیا شدن باهام رقیب

جاده دل واپسی شد  پیج وخم  تا کوی تو از کنارت می روم من دل رسد پهلوی تو کهکشانی از نگاهت پهنه ی دل را گرفت وسعتی از دید چشمم بی کران شد سوی تو

تا رسیدم به لبت , پشت ِ لبم زندگی سبز شد و رویا ر فت ! نیمه های شب از آغوشت بود_ _که پریدم سر صبح , ساعت ِ هفت! بازوهات جاشونو دادن به تن ِ میله های سرد ِ سقف ِ اتوبوس! گم شدی , گم شدم اینجا وسط ِ بیزنس ِ عشق و حراج ِ ناموس! * تو سکانس ِ به تو برخوردن ِ من یکی هی فیلمو عقب برگردوند ! تا شکفتم روی خرداد ِ لبت یه نفر فاتحه ی خنده رو خوند ! * حالا تو فحش و فشار ِ ترافیک همه زندگیمو. بالا میارم ! شب به شب از دل ِ این ترانه ها خودمو مرده به دنیا میارم ! ***** تکه ای تلخ از "پشت قبض تلفن" س.س

چرا این فاصله اینقدر تحمل کردنش سخته ؟ دارم می میرم از عشقش جنون ، گل کردنش سخته همه ش می ترسم احساسم بهش هر لحظه بیشتر شه شاید قلبم از این عشق ِ مگو... یک روز پرپر شه

تو یه احساسِ قشنگی توو غروبِ فصلِ پاییز مثلِ یه بارونِ نم نم از یه دردِ کهنه لبریز تو مثلِ رنگین کمونی که می باره چیکه چیکه رویِ دستایِ یه عاشق ...

شب سیا از راه رسید جاده تموم کرد قصه رو رویای ما فاجعه شد دیگه نمی بینم تو رو

بی تو من دفتر شعرم را بستم رفتی و ندیدی عاشقت هستم چرا این ستاره ها را تو چیدی؟ چرا این عاشقت را تو ندیدی؟